In de context van de landelijke omgeving van het stroomdal van de Drentse Aa kenmerkt het plan voor de vrijstaande woning met schuur zich door het contrast te zoeken tussen een gesloten gevel grenzend aan de rijksweg N34 aan de noordoostzijde, en anderzijds het maximaal openen van de woning richting de zuidwest gelegen tuin en het aangrenzende boslandschap.
De knik in het hoofdvolume verwijst naar en benadrukt de twee richtingen die aanwezig zijn in het landschap; enerzijds de huidige dominante hoofdstructuur van het gebied, veroorzaakt door de aanleg van de N34 in de jaren ’70 en aan de andere kant de oude verkavelingsrichting waar het erf onderdeel van is, haaks op de oude verbindingsweg tussen Zeegse en Zuidlaren. In deze richting stond ook de voormalige woonboerderij.
De positionering van de volumes zorgt samen met de royale overstekken voor een intieme sfeer op het erf en in de woning.
Doordat de overstekken zijn afgestemd op de zon wordt directe zon-instraling bij een hoge stand van de zon in de zomer vermeden, waardoor ongewenste opwarming van de woning wordt beperkt.
Doordat de woning langgerekt langs de weg ligt, met buitenruimtes aan de luwe zijde, fungeert de bebouwing als een grote geluidswal.
